Kitap Yorumu || Mucize (Wonder # 1) - R. J. Palacio

Herkese merhabalar!! Bugün (sonunda) çok büyük kitlelerce okunmuş ve sevilmiş bir kitap olan Mucize'yi yorumlayacağım :)

Auggie Pullman doğuştan yüzünde fiziksel bir bozukluk olan 11 yaşında bir çocuk. Ailesi o beşinci sınıfa geçtiğinde evde eğitim yerine okula başlaması gerektiğini düşünür ve Auggie 'de sonunda bunu kabul eder. Fiziksel olarak olmasa da diğer konuda sıradan olan bu çocuk, 'yeni çocuk' olduğu okulundaki öğrencilerin de normal biri olduğunu anlamalarını sağlayabilecek mi?

Yorumum: 9/10

Kitap bana birçok duyguyu yaşattı desem yalan olmaz herhalde 🎭 Ama önce kitaptan kırdığım bir puanın sebebini açıklamak istiyorum. 😐 Kitap birden fazla kişinin anlatımıyla bölümlere ayrılmış bir halde. Ama bir bölüm vardı ki (Justin karakterinin anlattığı kısım), sayfayı açınca donup kaldım. Sebebi ise basım ile ilgiliydi. -Sadece- Justin in anlattığı bölümlerde kitapta hiçbir şekilde büyük harf kullanılmamıştı. Ama onun öncesi ve sonrasında bu sorun yoktu. Acaba bu bir metafor ve ben mi anlamadım diye de düşündüm. Fakat benim vardığım sonuç kitabın basımının hatalı olması yönünde 😖 Hayır yine de yazayım Pegasus Yayınları, olayın bir esprisi var ve ben anlayamamışsam rica ediyorum açıklayın. Eğer yoksa cidden beni hayal kırıklığına uğratmayı başardınız.

Normal şartlarda bu sebepten dolayı 3 puan kırardım ama hem kitap onun dışında hatasız hem de çeviri çok güzel olduğu için sadece 1 puan kırdım. 😑

Neyse şimdi kitabın içeriğine bakalım: İlk anlatıcı olan Auggie (şaşırtacak kadar) olgun düşünebilen, zeki ve hemen kendini sevdiren bir karakter. İnsanların tuhaf tepkilerine alışmış, hatta bununla dalga bile geçebilir hale gelmiş bir çocuk. 😍

Ablası Via ise kardeşini aşırı seven bir ergen olsa da bazı kısımlarda okuru çileden çıkartabiliyordu. Ama onunla empati yapınca affedilebileceğini düşünüyorum.

Kitapta aslında anlatacak çok karakter var. Bazıları kendini çok sevdirdi (Miranda, Justin gibi), bazıları ise tam dayaklıktı diyebiliriz. Ama kimin ne olduğunu anlatmayacağım, gidip kendiniz okuyun, görün😀

Ama özellikle bahsetmek istediğim iki karakter var:

1- Bay Brown. Auggie'nin ingilizce öğretmeni olan bu karakterin sahnelerinin az olduğunu düşünüyorum zira kendisi muhteşem cool bir adamdı ve benim de beklentilerimi arttırmıştı 😶

2- Bay Toto. Kensisi okul müdürümüz ve bence görüp görebileceğiniz en iyi müdürdür kendisi.😀 Hem eğlenceli hem de dolu dolu bir karakterdi. Ayrıca kendisi kitabın finalinde baya duygulandırdı diyebilirim. 😢

Karakter düşüncelerim bu kadardı, gelelim olaylarla. Başta da dediğim gibi kitap birçok anlatıcı tarafından anlatılıyor ve bir yandan da ortak paydası Auggie olan birçok kişinin kendi kısa öykülerini dinlemiş olıyoruz ki bence yazar bu şekilde yazarak hayranlık uyandırdı bende. Tek bir olayın ilerleyişini birçok anlatıcı tarafından part part okumak okura kendini her şeye hakim gibi hissettiriyordu. BAYILDIM😍

Ayrıca her anlatıcının bölüm başında çizimi ve de altında güzel alıntıları bulunuyordu. Resmen kitabın güzelliğine güzellik katmıştı.

Kitap benim gibi yaşayarak okuyan bir okuyucuyu tabiki de baya ağlattı ve de güldürdü. Auggie ile tanışıp hayatının bir kısmına şahit olmak hem hayranlık uyandırıyor hem de ders çıkarttırıyor insana ki bence asıl amaç da buydu.

Her ne kadar olaylı bir kitap da olsa, karakterlerimiz çoğunlukla ortaokul çocukları olduğu için, masumiyetlerinin verdiği bir saflıkla hem çok acımasız, hem de çok tatlı olabiliyorlar. SPOILER vermek gibi olmasın ama başta sevmediğim ama sonra yaptıkları hareketlerle mutluluktan ayağa kalkıp, zıplamama sebep olan müthiş tatlı çocuklar vardı.🙂 Tüm bunlarla birlikte kitap hem bir çocuğun anlayabileceği kadar basit ve açık hem de sadece dikkatli olabilmeleri anlayabileceği ironi ve mesajlarla dolu bir anlatıma sahipti. Yani yazar ayakta alkışlanacak türden bir eser vermiş bizlere.👏 Bu kadar övdükten sonra ekleyebilecek bir şeyim kalmadı benim. Sizlerde yorumda muhakkak kitapla ilgili düşüncelerinizi yazın lütfen 😊 Bir sonraki paylaşımda görüşmek üzere