Kitap Yorumu || Akıl Çıkmazı (Mara Dyer Trilogy # 3) - Michelle Hodkin

Merhabalar! Bugün pek bir sevdiğim Mara Dyer üçlemesinin son kitabını yorumlayacağım. Aslında bu kitap ilk çıktığından beri okumayı çok istiyordum ama bir türlü kısmet olmamıştı. 

Yorumum: 8/10

!SPOILER İÇERİR TÜM YAZI!

Kitap serinin son kitabıydı yani artık tüm sırların açığa çıktığı, dramatik ölümler yaşandığı ve bolca ağlattığı bölümler içermeliydi. Peki öyle oldu mu?? Hımm, pek sanmıyorum. 😑 Evet beni duygulandıran sahneler oldu. Eh bir önceki kitapta epeyce kişi öldüğü için zaten o kota da dolu sayılırdı ama yine de şaşırtıcı şekilde ölümler oldu. Gidip gelenler oldu 😵 Sır larda açığa çıktı ama bi şeyler eksikti . Neydi bilmiyorum ama her şey hem mantıklı hem de uyduruktu. Hani belki de çok tuhaf olaylar yaşanmasına rağmen herkes çok doğalmış gibi davranmasa daha kolay olurdu. (Açıklayabilecekler yoruma yazsın lütfen)

Mara karakteri zaten çok sevdiğim bir karakterdi. Gerek soğuk kanlılığıyla gerek ince mizahıyla güçlü bir imaja sahipti. (Ölüm meleği havalarını da unutmamak gerek.)😇🔫 Noah ise hatırlarsanız ikinci kitabın sonunda gizemli bir yok olmuştu (belkide ölmüştü?). Bu kitapta da başta gizemini korudu ama bir noktadan sonra bu koruma fazla gelmeye başladı bana. Zaten romantik bir serseri olduğu için ayrı bir severim Noah 'yı, bir de yazar Noah ya ne olduğuna dair bilgi verme işini aşşırrıı uzatınca canımı sıkmaya başladı bu durum  Açıkladığında ise Noah ile ilglili bir tatmin yaşayamadım. Bir soru işaretleri kaldı kafamda.

Her şeye rağmen bu kitapta serinin başından bu yana değişmeyen tek unsur olan: gerilim bu kitapta da vardı. (Ki beni bu seriye bu kadar bağlayan da bu özelliğiydi.) Ama bu kitapta artı olarak beni ürperten olaylar vardı ki bunlar da hep Mara'dan dolayı oldu. Hani bazen 'Mara r u saykoo?' dediğim doğrudur.

Olaylar yine bol kesedendi. Hâliyle hiç sıkılmadım diyebilirim 😂. Gündüz okul yüzünden dolu olduğum için gece okuduğum ve uykusuz kaldığım (hem çok sürükleyici hem de korkutucu olduğu için) da bir gerçek.

Kitapta açık ara en sevdiğim ve beni aşırı güldüren yan karakter Jamie'ydi .😍 Ya keşke benim de Jamie gibi bir tanıdığım olsa dedirtti adam.

Bunlara ek olarak dediğim gibi bu kitap sırların açığa çıktığı kitaptı. Ve hatırlarsanız seri çift zamanlı bir şekilde ilerliyordu. Geçmişten gelen bir olayda anlatılıyordu. İşte bu kitapta geçmişteki olayı da bugüne bağlamış olduk ve bence çok güzeldi bu kısımlar.
Kitabın sonu hem huzurlu hem de -bence- açık bir kapı bırakıldığı için huzursuzdu. Ayrıca tam kitabın son cümlesini okuduğumda tüylerimin diken diken olduğu da doğrudur. İçimde sıcak bir mazi hissi oldu. Heyecanlandım, kendi kendime güldüm hatta. Seriyi severek takip etmişseniz eminim sizde de olacaktır bu tatlı heyecan. Güzel anlatımı için yazarı da tebrik ediyorum, yüreğine ve kalemine sağlık...

Yorumlar

İletişim Formu

Ad

E-posta *

Mesaj *